Waarom heet de euro eigenlijk euro?
Het had niet veel gescheeld of we hadden nu allemaal betaald met de ecu. De ecu was namelijk de ‘administratieve’ voorloper van de euro, waarbij ecu staat voor European Currency Unit. Het was vooral bedoeld als giraal geld waarmee de centrale banken onderling hun valuta van elkaar kochten. De afkorting en volledige naam was daarmee al voorhanden en de Fransen zagen het wel zitten dat deze vernoemd werd naar een oude Franse munt, de écu. Op voorspraak van Germaine Pirlot kwam men op het laatste moment toch nog Duitsland tegemoet in haar bezwaren en werd de ecu omgedoopt tot euro. Het ging de meeste Duitsers, overigens geheel begrijpelijk, namelijk iets te ver om hun nieuwe betaalmiddel met ‘ekoe’ aan te spreken.
De euro reikt verder dan de Europese Unie
Wist u dat de euro vanaf haar introductie in januari 2002 niet alleen binnen de EU werd gebruikt? Andorra bijvoorbeeld heeft de euro tot haar toetreding in 2013 al die tijd als officieuze munt gehanteerd. De reden dat Montenegro de euro introduceerde was van een hele andere orde. De Montenegrijnen betaalden vanaf het moment dat ze in 1999 hun soevereiniteit kregen met de Duitse mark, bij afwezigheid van een eigen nationale munt. Nadat de euro de mark verving werd dit uiteraard ook het betaalmiddel in Montenegro. Verder zijn er nog flink wat landen in Europa die naast hun eigen nationale munt de euro toestaan als betaalmiddel, niet in de laatste plaats omdat de euro vaak een sterkere munt is dan hun eigen valuta.
Betrouwbare biljetten
Bang om een vals eurobiljet in handen te krijgen? Die angst is direct weg te nemen, want de kans daarop is echt minimaal, namelijk eens in de 800 jaar! Volgens de anti-vervalsingsafdeling van Europol worden er elke maand ongeveer 50.000 valse eurobiljetten gevonden. Dit is absoluut gezien natuurlijk ook weer niet heel weinig, maar op een totaal van 13,8 miljard (!) eurobiljetten die in omloop zijn is de kleine kans dat u er één tegenkomt te verantwoorden. Waar vroeger valse bankbiljetten nog weleens moeilijk van echte waren te onderscheiden is dat met de euro een stuk betrouwbaarder geworden. De beveiligingskenmerken zijn zo duidelijk dat het bij het goed vergelijken van twee briefjes eigenlijk altijd naar voren komt dat u een vals exemplaar te pakken heeft. Bij twijfel raadt Europol u aan het betreffende biljet tegen het licht te houden, eraan te voelen en te kantelen, dan glipt er geen vervalste euro meer doorheen (bron: Michael Rausenbach, Europol).
De euro heeft dus zo z’n verhalen en wetenswaardigheden. Nou maar hopen dat de euro ook echt doet waarvoor ie in het leven is geroepen, geld waard zijn!